شعر عاشقانه

..ماه رمضان , ماه میهمانی خدا هم رسید , راستش میخواستم گزارش یک صعود دیگر را بنویسم  که دیدم نه ، جای شعر و شاعری  خیلی در این وبلاگ کمرنگ شده ، بیخیال گزارش صعود شدم و برای دل خودم , شعری از شاطر عباس صبوحی را انتخاب کردم ،البته شاطر عباس چنانكه از نامش  پيداست شغل نانوائي دا شته است و بسیار لوطي مسلك بوده و عشق وعلاقه وافري به هواي لطيف بامدادي داشت، به همین دلیل اورا صبوحي مي ناميد ند , شعرشاطر عباس . حد فاصل شعر درباري  و شعر عوام بود .مجموع اشعاربه جا مانده از شاطر حدودا سيصد بيت است . يك نمونه از آن را در ذیل  مي خوانيم :

روزه دارم من و افطار از آن لعل لب است

آري افطار رطب در رمضان مستحب است

روز ماه رمضان زلف  ميفشان  كه فقيه

میخورد روزه ی خود را به گمانش كه شب است

زير لب وقت نوشتن همه كس نقطه نهد

اين عجب نقطه خال تو به بالاي لب است

يارب اين نقطه لب را كه به بالا بنهاد ؟

نقطه هر جا غلط  افتد ، مكيدن ادب است

شحنه اندر عقب است ومن از آن مي ترسم

كه لب لعل تو آلوده به  ماء العنب  است

منعم از عشق كند ناصح و آ گه نبود

شهرت عشق من از ملك عجم تا عرب است

عشق آنست که از روی حقیقت باشد

هر که را عشق مجازی است، حمال الحطب است

گر صبوحي به وصال رخ جانان جان داد

سودن چهره به خاك در كويش سبب است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: